Yıldızların patlamasıyla çevrelerinde gelişen düzensiz süreçlerin çoğu hala bilinmezlikler içermektedir. Yıldız oluşumu nedeniyle bu çevrenin ne kadarı etkilendi ve yıldız ölmeden önceki milyonlarca yıl içinde nasıl değişti? Patlamayla oluşan enerji uzaya atılan maddeye nasıl transfer edildi? JAPON-ABD Suzaku Gözlemevi ile yapılan IC 443 süpernova kalıntısı (Denizanası Bulutsu olarak da adlandırılır) gözlemleri gökbilimcilere önemli yeni bir ipucu sağladı. Yukarıda Suzaku ile bulutsuda saptanan yapay renklendirilmiş X-ışınları, Denizanasının bir optik görüntüsüyle birleştirilmiştir. Salmanın X-ışın tayfının ölçülmesiyle, Suzaku tamamen uzaklaştırılmış silikon ve kükürt çekirdeklerinin serbestçe dolaşan elektronları yakalamasıyla üretilen radyasyonu keşfetti. Bu “ışınımsal birleşme” salımı sadece yıldız patlamasından sonra gerçekleşen çok yüksek sıcaklıklar (50 milyon derece Celcius’tan fazla) gerektirmektedir -aslında, fosil radyasyon 4000 yıldan daha öncesine yıldızın patladığı zamana dek uzanmaktadır.“Özgün hali NASA’nın Yüksek Enerji Astrofiziği Bilim Arşivi Araştırma Merkezi (HEASARC) sitesinde bulunan görüntü ve açıklamasından Türkçe’ye çevrilmiştir”.
Çeviren: Arif SOLMAZ, Nasa Günün Görüntüsü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder